Οι γονείς μου δεν μου κληρονόμησαν λεφτά ούτε πλουσιόσπιτα.

Απο: Κερασια και κρινοι

Το μόνο που μου κληρονόμησαν σε αφθονία είναι βιβλία, πολλά και καλά βιβλία 

Όταν τους έχασα, έπρεπε να διαχειριστώ με κάποιο τρόπο όλο αυτό το υλικό και δεν είναι κάτι εύκολο.

 Στοίβες από χαρτί αλλά αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά το κάθε ένα περιέχει κάτι πολύτιμο. Αυτά είναι βέβαια τα απομεινάρια μιας άλλης εποχής που δεν υπήρχαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές και διαδίκτυο παρά ο μόνος τρόπος να διακινηθεί και να αποθηκευτεί η πληροφορία και η γνώση ήταν το έντυπο. Ο πατέρας μου, όταν διαμαρτυρόμουν για όλα αυτά τα αντικείμενα που πιάνουν υπερβολικό χώρο, μου έλεγε: ποτέ δεν πετάμε βιβλία!

Σήμερα πάλι τακτοποιούσα ενώ είχα στο μυαλό μου και τις εξελίξεις με τα εγκλήματα των φασιστών. Το πρωί άκουγα στο ραδιόφωνο ακροατές που φαίνεται να υποστηρίζουν τη Χρυσή Αυγή και λέγανε κάτι πράγματα απίστευτα και σκεφτόμουν την κατάντια αυτής της κοινωνίας, όπου ούτε και αυτή η δολοφονία μπορεί να αλλάξει ένα μυαλό και μια ψυχή που έχει εμποτιστεί με τόσο δηλητήριο. Οι φασίστες παραμένουν φασίστες όσο και αν τους αποδείξεις το κακό που κάνουν και αυτό είναι τρομακτικό. 

Τι μπορεί να γίνει;

Τακτοποιώντας ένα σωρό από βιβλία, με όλη τη σωματική και ψυχική κόπωση που μου προκαλούσε αυτή η δουλειά, καθώς το κάθε ένα μου θύμιζε και κάτι από την οικογένειά μου, αναρωτήθηκα προς τι όλος αυτός ο κόπος, σε τι χρειάζονται τελικά όλα αυτά τα βιβλία. Και τότε βρήκα μέσα μου την απάντηση: οτι χάρη σε αυτά τα βιβλία δεν έγινα φασίστας. Οτι χάρη σε αυτά τα βιβλία μπορώ να σκέφτομαι πάνω στα πράγματα και να κρίνω. Οτι χάρη σε αυτά τα βιβλία δεν είναι εύκολο να πέσω σε παγίδες, να παρασυρθώ από την ανάγκη, να γίνω έρμαιο των ενστίκτων μου χωρίς επεξεργασία. Επειδή μεγάλωσα με ανθρώπους που είχανε σκεφτεί τον κόσμο, που είχανε αναρωτηθεί για τα πράγματα γύρω τους, που δεν πορεύθηκαν σαν τα ζώα, που επεξεργάστηκαν την ύπαρξη τους, γι αυτό είναι αδύνατο να καταντήσω φασίστας. Από τα παιδικά χρόνια χτίστηκε κομματάκι κομματάκι και με πολύ κόπο μέσα μου ένα οικοδόμημα που είναι αδύνατο να γκρεμίσει η παράλογη και παραπλανητική για άλλους ρητορική του Βορίδη που μιλούσε σήμερα στον real fm και ακούγοντάς τον έλεγα: ποιος είναι δυνατόν να πιστεύει ως λογικά αυτά που με τόση προσποίηση σοβαρότητας και ακεραιότητας υποστηρίζει ο θρασύτατος πρώην τσεκουροφόρος; 

Είναι υπόθεση ζωής να μην καταντήσεις υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής. Πρέπει να έχει ανυψωθεί μέσα σου το ανάχωμα που θα εμποδίσει τη βρωμιά να περάσει και αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Γι αυτό τελικά η αποτροπή του φασισμού είναι υπόθεση κυρίως πρόληψης και όχι τόσο εκ των υστέρων παρέμβασης. Οι φασίστες φτιάχνονται μέσα στο πέρασμα των χρόνων και καθώς διαπαιδαγωγούνται σε ένα πλαίσιο που τους καλλιεργεί την υποταγή στον ισχυρό, τη μικρότητα, την ευτέλεια, τον αρρωστημένο ατομισμό. Και όταν φθάσει η κρίσιμη στιγμή της ανάγκης και της αδυναμίας, αντί να στραφούν στο συλλογικό, αντί να απλώσουν το χέρι στον διπλανό, αντί να βρουν ποιος και τι φταίει πραγματικά, θα καταφύγουν στη μόνη στρεβλή λύση που γνωρίζουν: κάτω από την ομπρέλα του πιο ισχυρού να κατασπαράξουν τον αδύναμο.

Τα καλά βιβλία οικοδομούν έναν άλλο άνθρωπο, πέρα από τον βιολογικό, έναν άνθρωπο που ορίζει εκείνος την ύπαρξη του με συνείδηση. Εκεί αποκτάς υπόσταση πέρα από όσα οριοθετούν οι κυρίαρχοι και τότε μόνο είσαι ελεύθερος, πληρώνοντας και το αντίτιμο της επιλογής να είσαι άνθρωπος και εισπράττοντας τη ικανοποίηση να είσαι άνθρωπος.